Bireysel Koçlukta 15 Ay: Kendi Yolumu Bulma Serüvenim
- Meryem Alay
- 7 Eyl 2024
- 3 dakikada okunur

Koçluk serüvenimde 15. ayı geride bıraktım. Bir şirkete bağlı kalmadan kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıyorum. Ekmeğimi bireysel koçluk yaparak kazanıyorum. Az önce koçluk yapmaya ilk başladığım zaman yazdığım yazımı okudum. Tabii o günden beri bir sürü şey değişti hayatımda. Bugünki yazımda bu sürenin nasıl geçtiğini, süreçten neler öğrendiğimi, aradığımı bulup bulamadığımı, koçluğa devam edip etmeyeceğimi bütün samimiyetimle anlatmaya çalışacağım.
Nasıl başladı!
Bireysel koçluk, 2023 nisan ayında almaya başladığım eğitimler sayesinde aklıma düştü. O zamanlar 4 aylık hamileydim. Hamile olan birinin çalıştığı şirketten ayrılıp, kendi işini hem de çok da iyi bilmediği bir işi kurmasının kulağa çok mantıklı gelmediğinin farkındayım. Hayat da zaten sürekli çok mantıklı şeyler yapmak için çok kısa olduğu için, bu yaptığım şeyi hayatımda kendimle gurur duyduğum şeyler listesine eklediğimi söylemeden geçemeyeceğim. Hatta size başka bir sır daha vereceğim. İş hayatına atıldığından beri bankada belirli bir miktar parası olan birisi olarak, o dönem bankada neredeyse hiç param yoktu. Yani maddi olarak da güvendiğim bir şey yoktu. Yola çıkıyordum ama yol bayağı çok bilinmeyenli bir denklemdi. Önümü görerek yola çıkmadığım kesindi ama bir şeyi biliyordum o da şirketlerden, yönetimlerden, ast üst ilişkilerinden, politik davranmalardan çok ama çok sıkılmıştım. Kendi kendime şans vermek istedim. Hiç korkmadan, arkama bir kere bile bakmadan istifa ettim. En kötü 1 sene uğraşırım olmazsa yeniden iş ararım diye düşündüm. Bu süreçte sevgili eşimin de sonsuz desteğini hep yanımda hissettim. Kendisine buradan teşekkürlerimi sunuyorum.
Eğitimdir, karar aşamasıdır derken 2023 haziranda resmi olarak bu işe başladım. Başladım derken yazı yazdım, sosyal medyadan duyurdum, ücretlerime karar verdim vs. O zamanlar superpeer üzerinden bütün işleri sürdürüyordum. Bir kaç tanışma randevusu almaya başladım. Derken o ilk bireysel koçluk (hala o kişi ile çalışıyorum) randevusunu aldım ve devamı gelmeye başladı. Günlerimi ufak ufak dolduruyordum. Tabi mesaili bir işte çalışmaya göre bir sürü vaktim kalıyordu. O süre zarfında okuyup, yazıp çizmeye çalışıyordum. Hatta o dönem yemek üzerine youtube kanalı bile açmıştım. Kendimi yoğun tutmanın bir yolunu her zaman bulurum :) Açıkçası işlerim tam açılmaya başlamıştı ki doğum vakti geldi çattı. Eylül sonunda danışanlarıma bir süre ben yokum diyerek gittim. Bebe daha 17 günlükken seanslarıma kaldığım yerden devam ettim. Günde bir kaç seanstan fazla almayarak işleri organize etmeye çalıştım. O dönem yeni danışan almadan mevcut danışanlarımı mağdur etmeden işime sahip çıkmaya çalıştım. Bir süre büyümeden mevcut danışanlarımla devam ettim.
İşleri biraz büyütmeliydim.
Sene başında 2024 hedeflerim için kendi şirketimi kurup, seanlarımı kendi websitemden almak vardı. Şubat gibi kendi websitemi yapmaya başladım. Boş vakitlerimde ufak ufak siteyi yapmaya çalışıyordum. Derken 2024 nisanında kendi şirketimi kurdum ve bütün işlerimi şirket üzerinden ve websitesinde yapmaya başladım. Bundan sonra benim için yeni bir süreç başladı. Hem Ali’nin büyümesi ile biraz daha vaktim vardı ve ben de işleri daha da büyütme kararı aldım. Açıkçası gelen danışanlarım genelde uzun soluklu oldu. Bir seneden fazladır çalıştığım danışanlarım var. Süreklilik açısından bir başarı elde ettiğimin farkındaydım ve bu bana güç veriyordu. Vaktim olmaya başladıkça aynı oranda yeniden danışan bulmak kolay bir iş değildi. Bunun için ekstra bir mesai harcanması gerekiyordu ve bu konuda pek iyi değildim. Dahası o işlerden pek zevk almıyordum. Bir süre aklımda biriyle çalışma fikri dolanmaya başladı. Bana yardım edecek birini düşünmeye başladım. Daha bu konuda somut bir adım atmamışken, İkbal kendiliğinden çıkıp geldi ve onunla Temmuz ortası itibariyle çalışmaya başladık. Birlikte daha da güzel işler yapacağımıza eminim.
Geldiğim noktadan elbette çok mutluyum. İşime olan tutkum her gün biraz daha artıyor. Çocukluğumdan beri başkalarına yardım etmeyi kendime hayat düsturu edinmiş biri olarak bu işin beni manevi olarak da doyurduğunun farkındayım. Elbette bu süreçte koçluk tecrübem de çok gelişti. Yine bir sürü eğitim ve kaynakla sürekli olarak kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Sevdiğim konuyu işe dönüştürmüş olmaktan dolayı kedimi şanslı bir azınlık içinde görüyorum.
Bu süreç zarfında hangi konular üzerinde çalıştığımı ortaya koydum. Temelde kariyer gelişimi üzerinde çalışmaya başladığım bir çok danışanımla hikayenin başka alanlara muhakkak sıçradığını gözlemledim. Günlük rutin oluşturma, odak süresinin arttırılması, öz güven, benden ruh zihin üçlüsün güçlendirilmesi, iş hayatında ve özel hayatta iletişim sorunları, verimlilik, zaman yönetimi, planlama, kendi kendine öğrenme becerileri vs derken koçluk sistemimi 4 ana başlık altında topladım. Bu yazıda bu ayrıntılara çok fazla girmeyeceğim. Başka bir yazıda daha çok detaylandıracağım.
İşimde problemlerle çok karşılaştığımı söyleyemem. Fakat bazen koçluğun ne olduğunu bilmeyen insanlar görüyorum. Bu konu üzerinde biraz daha çalışmam gerektiğini farkındayım. Sanıyorum insanların koçluğun tam olarak nasıl çalıştığıyla ilgili biraz daha bilgiye ihtiyaçları var. Onun dışında bir startup’ın yaşayacağı sorunları yaşıyorum. 4 ay önce resmiyete dökülmüş kendi işim var. Asıl filmin bundan sonra başlayacağını farkındayım.
Bu arada işimden ayrılırken bir başka fikrim daha vardı. Nihayet onu da hayata geçirmek için biraz zaman bulmaya başladım. Yeni bir proje üzerinde çalışıyoruz. Umuyorum en kısa zamanda sizlere bu projenin duyurusunu da yapmak kısmet olur.
Yazıyı özetlemek gerekirse; iyi ki istifa etmişim, iyi ki o eğitimleri almışım, iyi ki pes etmedim, iyi ki kendime inandım, iyi ki sevdiğim işi aramaya koyuldum… İyi kilerle ve şükürlerle bu yazıyı tamamlıyorum.
Bir sonraki yazıya kadar esen kalın.
Comments